Voices of Bam

Op 26 december 2003 vond in zuidoost Iran een aardbeving plaats van 6.6 op de schaal van Richter. Tienduizenden mensen werden bedolven onder het puin. Het epicentrum lag in Bam, een stad tot dan toe vooral bekend vanwege haar eeuwenoude citadel Arg-i-Bam en een verzengend woestijnklimaat.

Voices of Bam speelt zich een jaar na de ramp af. De inwoners hebben de draad weer opgepakt, hoewel ze vaak nog in tenten wonen tussen de scherven van hun vroegere bestaan. Bijna iedereen in de stad heeft wel iemand verloren. Verfomfaaide familiefoto’s, opgedoken uit de stoffige puinhopen, herinneren aan de leemte die een broer, een dochter, een opa of een moeder heeft achteraten. Ze werden het vertrekpunt voor de jonge filmmakers.

De film observeert verschillende inwoners en families tijdens hun dagelijkse beslommeringen. Herkenbare en levendige situaties scènes vloeien over in meer verstilde, poëtische momenten. Dan zijn alleen nog de stemmen van de overlevenden te horen die zich persoonlijk richten tot hun verdwenen kinderen, echtgenotes en ouders. De flarden monologue interieur zitten vol kwetsbare poëzie. Het brengt de wereld van de personages hartverscheurend dichtbij. Voices of Bam toont de schoonheid van alledag en de universele veerkracht van de bewoners van Bam, gevangen in een louterend filmgedicht.