Wanneer er verwacht wordt dat er geen nabestaanden op een uitvaart aanwezig zullen zijn, wordt er door een bekende dichter een op maat geschreven gedicht voorgedragen op de begrafenis. Wat schrijf je voor iemand die niemand meer kent en voor wie doen we dit eigenlijk?
Alleen al in Amsterdam overlijden jaarlijks gemiddeld vijftien personen waarvan niemand de uitvaart zal bijwonen. Soms zijn het mensen waarvan alleen de naam bekend is, soms zelfs dat niet, maar één ding hebben ze allemaal gemeen; er komen geen familieleden of vrienden naar hun uitvaart. Onder leiding van dichter F. Starik heeft een groep dichters waaronder Menno Wigman en Maria Barnas zich verzameld in de ‘Poule des Doods’. Ze begeleiden de eenzaam overledenen naar het graf middels een voor de gelegenheid geschreven gedicht.
In co-productie met de NTR. Met steun van het Mediafonds.
Poule des Doods is nu beschikbaar via Vimeo on Demand
Recensies
Astrid Bussink werd door de Filmkrant geinterviewd over haar documentaire Poule des Doods.
Lees hier het interview in de Filmkrant.
Bekijk de film op Vimeo on Demand of bestel de DVD
Regisseur
Astrid Bussink
Astrid Bussink studeerde Beeldende Kunst aan de AKI (Academie voor Kunst en Industrie) in Enschede en volgde daarna een masteropleiding film aan de Edinburgh College of Art. Als onderdeel van deze opleiding in Schotland maakte ze in 2005 de documentaire The Angelmakers en ontving daarvoor verschillende prijzen zoals de First Appearance Award op IDFA, Little Stamp award op ZagrebDOX, Best short Documentary op Dokufest, nomination Grierson Award. Deze documentaire ging over de vrouwen van het Hongaarse dorp Nagyrév die tussen 1914 en 1929 hun mannen met arseen om het leven brachten.
Daarna maakte ze enkele korte films. Rückenlage / Upside Down kreeg een prijs voor de beste korte experimentele film tijdens het Vermont International Film Festival in 2006, The 9 lives of my car en I shot the mayor.
Tegenwoordig woont en werkt Astrid Bussink in Amsterdam. In 2008 produceerde ze De Verloren Kolonie (The Lost Colony) over het oudste apenlaboratorium ter wereld, waarvoor ze ook het script schreef. Deze documentaire ging in januari 2008 in première op het Internationaal Filmfestival Rotterdam.
In 2009 maakte ze een documentaire over haar ervaringen met de vuurwerkramp in Enschede, die ze zelf in 2000 persoonlijk meemaakte. Deze documentaire, Mijn Enschede, werd voor het eerst vertoond tijdens het International Film Festival Rotterdam januari 2010.
Haar documentaire Poule des Doods (Poem of Death) over eenzame doden en dichters die voor hen dichten op uitvaarten met o.a. F. Starik werd in de Gouden Kalf selectie vertoond op het cin 2011 en ontving een Special Jury Mention op Vision du Réel in Nyon.
In 2013 won Astrid Bussink op het Nederlands Filmfestival een Gouden Kalf voor beste korte documentaire voor haar jeugdfilm Achter de Toren.
Credits
Regie Astrid Bussink
Montage Riekje Ziengs
Camera Stefano Bertacchini, Aage Hollander, Rogier Timmermans, e.a.
Geluid Sander den Broeder, Bas Lookman, e.a.
Geluidsnabewerking Tom Bijnen
Grafisch ontwerp Kunny van der Ploeg
In co-productie met NTR