Regisseur Maartje Bakers
Een kind dat meer dan honderd kilo weegt, komt niet meer alleen in Amerika voor. Ook in Nederland groeit het aantal volwassenen en kinderen met ernstig overgewicht sinds een jaar of tien explosief. Maarliefst een op de tien kinderen tussen 5 en 16 jaar kampt met overgewicht of zelfs met (morbide) obesitas. Dylan (15) en Frederieke (15) hebben ook ernstig overgewicht. Zij zijn al vanaf jonge leeftijd te zwaar en voelen zich vaak lelijk en minderwaardig. ‘Dikke mensen moeten minder eten en meer bewegen’, wordt er vaak tegen hun gezegd. Maar voor jongeren als Dylan en Frederieke is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Net als veel andere kinderen met overgewicht hebben zij vanalles aan hun hoofd: op school vallen zij bijvoorbeeld buiten de boot en ook thuis loopt het vaak niet lekker. ‘Eten is eigenlijk gewoon een drug’, zegt Frederieke. Net als Dylan heeft ze weinig sociale contacten.
Als Frederieke en Dylan terecht komen op een kamp voor kinderen met overgewicht, lijken zij langzaam uit hun isolement te komen. Dankzij de steun die de omgang met lotgenoten hen biedt, winnen zij beetje bij beetje wat zelfvertrouwen terug. Naarmate de kampweek vordert, durven zij zich te ontwikkelen naar hoe dit bij hun leeftijd hoort, ze sluiten vriendschap en worden verliefd.
